نوشته ها در دسته بندی: قوانین گمرکی

در فرایند نظارت بر ورود و خروج کالا از مرزهای رسمی کشور، بسیاری از محموله‌ها به دلایل گوناگون از جمله تخلف گمرکی، اظهار خلاف واقع، ورود غیرقانونی یا فقدان اسناد معتبر، توقیف و سپس ضبط می‌شوند. این کالاها پس از طی مراحل قانونی، به اموال دولت تبدیل شده و برای فروش، امحاء یا استفاده خاص تحویل سازمان اموال تملیکی می‌شوند. اما هنگامی که این کالاها ماهیت فاسدشدنی دارند، ماجرا متفاوت است.

کالاهای فاسدشدنی مانند مواد غذایی، دارو، مواد آرایشی و بهداشتی، لبنیات، گوشت، میوه، دانه‌های گیاهی و هر محصولی که تاریخ مصرف مشخص یا حساس به دما و شرایط نگهداری دارد، در صورت عدم رسیدگی فوری ممکن است خطراتی برای سلامت عمومی، محیط زیست و امنیت اقتصادی ایجاد کنند. از این رو، قانون‌گذار برای این نوع کالاها تدابیر و فرآیندهای خاصی را در نظر گرفته است.

در این مقاله، به‌صورت جامع و کاربردی بررسی می‌کنیم که با کالاهای ضبطی فاسدشدنی در گمرک چه باید کرد؟، روند قانونی و اجرایی تعیین تکلیف این اقلام چگونه است، چه نهادهایی مسئولیت دارند و سرنوشت نهایی این نوع کالاها چیست.

کالاهای فاسدشدنی چه ویژگی‌هایی دارند؟

کالاهای فاسدشدنی به دسته‌ای از کالاها گفته می‌شود که:

• دارای تاریخ مصرف مشخص هستند.
• در صورت عدم نگهداری در شرایط خاص دما، رطوبت یا نور، کیفیت خود را از دست می‌دهند.
• پس از گذشت مدت زمان کوتاه، غیرقابل‌استفاده یا خطرناک می‌شوند.
• ممکن است در صورت فساد، منجر به بروز بیماری، آلودگی یا خسارت شوند.

از جمله رایج‌ترین این اقلام می‌توان به مواد خوراکی، دارو، مکمل‌های غذایی، واکسن‌ها، فرآورده‌های لبنی، سبزیجات منجمد، آبمیوه، فرآورده‌های گوشتی، انواع کنسرو، نوشیدنی‌های فاسدشدنی و محصولات بهداشتی حساس اشاره کرد.

چگونه کالاهای فاسدشدنی ضبط می‌شوند؟

فرآیند ضبط این کالاها مشابه سایر کالاهای متخلف است، اما با این تفاوت که زمان در این‌جا نقش کلیدی دارد. مراحل به‌طور کلی به شرح زیر است:

• کشف و توقیف اولیه توسط گمرک یا نهادهای انتظامی
• تشخیص فاسدشدنی بودن توسط کارشناسان و ثبت فوری در صورت‌جلسه
• ارجاع سریع پرونده به مرجع قضایی یا تعزیرات حکومتی
• در موارد خاص، درخواست تعیین تکلیف فوری با استناد به ماهیت فاسدشدنی
• در صورت صدور حکم ضبط، انتقال به انبار موقت دارای امکانات نگهداری یا اتخاذ تصمیم نهایی برای امحاء یا واگذاری سریع

مسئول نگهداری کالاهای فاسدشدنی چه نهادی است؟

پس از صدور حکم ضبط، مسئولیت نگهداری این کالاها بر عهده سازمان جمع‌آوری و فروش اموال تملیکی است. اما این سازمان صرفاً در صورتی می‌تواند کالا را نگه دارد که:

• امکانات لازم برای نگهداری ایمن وجود داشته باشد (مانند سردخانه‌ها، انبارهای بهداشتی).
• مهلت استفاده از کالا باقی مانده باشد.
• کالا مجاز به مصرف یا فروش در بازار باشد.

در غیر این صورت، باید با هماهنگی مراجع ذی‌ربط، در اسرع وقت نسبت به تعیین تکلیف کالا اقدام شود.

راهکارهای قانونی برای تعیین تکلیف کالاهای ضبطی فاسدشدنی

در مورد کالاهای فاسدشدنی، قانونگذار دو اولویت مهم را مدنظر دارد: حفظ سلامت عمومی و جلوگیری از اتلاف بیت‌المال. بنابراین، راهکارهای زیر برای تعیین تکلیف این اقلام در نظر گرفته شده است:

• واگذاری فوری با قیمت کارشناسی‌شده

در صورتی که کالا هنوز قابل مصرف است و مجوزهای بهداشتی و استاندارد را دارد، سازمان اموال تملیکی می‌تواند با تأیید سریع دستگاه‌های نظارتی، آن را به سازمان‌های خیریه، مراکز درمانی، نهادهای عمومی یا حتی بازار آزاد واگذار کند.

• فروش اضطراری به قیمت کارشناسی

برخی کالاهای فاسدشدنی که امکان نگهداری کوتاه‌مدت دارند، به سرعت از طریق مزایده‌های فوری یا فروش مستقیم به متقاضیان عمده (مانند فروشگاه‌های زنجیره‌ای، داروخانه‌ها یا تولیدکنندگان) واگذار می‌شوند.

• امحاء تحت نظارت قانونی

در صورتی که:

• تاریخ مصرف کالا گذشته باشد،
• امکان تشخیص سلامت کالا وجود نداشته باشد،
• مجوزهای مصرف داخلی صادر نشود،
• کالا در اثر نگهداری ناصحیح دچار فساد شده باشد،

سازمان اموال تملیکی موظف است با هماهنگی وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو، سازمان محیط‌زیست و در حضور نمایندگان قضایی، اقدام به امحاء قانونی کالا کند.

وظایف نهادهای ناظر در تعیین تکلیف کالاهای فاسدشدنی

در این فرایند، چند نهاد کلیدی نقش ایفا می‌کنند:

• وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو: بررسی سلامت، مصرف‌پذیری، استانداردهای بهداشتی کالا
• سازمان دامپزشکی: در صورت ورود فرآورده‌های گوشتی یا دامی
• سازمان استاندارد: ارزیابی کیفیت کالاها و انطباق با مقررات
• سازمان محیط زیست: نظارت بر روش امحاء و عدم آسیب به محیط‌زیست
• مراجع قضایی یا تعزیرات: صدور مجوز امحاء یا واگذاری خارج از روال مزایده

چرا برخی کالاهای فاسدشدنی به بازار عرضه نمی‌شوند؟

با وجود قابل مصرف بودن برخی کالاهای فاسدشدنی، ممکن است مجوز فروش یا واگذاری عمومی صادر نشود. دلایل آن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• نبود اسناد رسمی واردات یا منشأ کالا
• عدم وجود برچسب فارسی یا اطلاعات تغذیه‌ای
• شک در سلامت کالا به دلیل شرایط نگهداری در گمرک
• ممنوعیت واردات کالا مطابق لیست وزارت صمت یا وزارت بهداشت
• حساسیت‌های امنیتی یا فرهنگی درباره کالا (مثلاً الکل خوراکی یا مکمل‌های خاص)

در چنین شرایطی، کالا یا فقط به مصرف داخلی دستگاه‌های دولتی می‌رسد یا امحاء می‌گردد.

هزینه امحاء کالاهای فاسدشدنی چگونه تأمین می‌شود؟

هزینه‌های مربوط به انهدام، حمل، تخلیه، دفن یا سوزاندن کالاهای فاسد، از محل منابع مالی سازمان اموال تملیکی یا در برخی موارد از محل فروش دیگر کالاهای تملیکی تأمین می‌شود. اجرای امحاء نیز توسط شرکت‌های مجاز پسماند یا شهرداری‌ها انجام می‌شود.

نمونه‌هایی از کالاهای فاسدشدنی که ضبط و امحاء شده‌اند

• امحاء بیش از ۵۰ تن مواد خوراکی تاریخ گذشته در بندرعباس
• نابودی داروهای فاسد وارداتی بدون مجوز رسمی در گمرک بازرگان
• سوزاندن نوشیدنی‌های انرژی‌زا با برچسب جعلی در استان بوشهر
• امحاء کنسروهای گوشتی مشکوک به فساد در تهران پس از توقف در گمرک فرودگاه امام

سخن پایانی

کالاهای فاسدشدنی که در گمرک یا مبادی رسمی کشور توقیف و سپس ضبط می‌شوند، از لحاظ اجرایی و حقوقی نیازمند مدیریت فوری و حساس هستند. هدف اصلی در برخورد با این اقلام، حفظ سلامت عمومی، جلوگیری از آسیب به محیط‌زیست و پیشگیری از ورود کالاهای خطرناک به بازار مصرف است.

قانون‌گذار با فراهم کردن مسیرهای قانونی همچون واگذاری اضطراری، فروش فوری یا امحاء تحت نظارت، تلاش دارد تعادلی میان حفظ منافع ملی و سلامت مردم برقرار کند. با افزایش سرعت در فرآیند تشخیص و تعیین تکلیف این کالاها، می‌توان ضمن کاهش هزینه‌های نگهداری، از هدررفت منابع جلوگیری کرد و نظام گمرکی و تجاری کشور را کارآمدتر ساخت.

پرسش‌های متداول

1. آیا کالاهای فاسدشدنی در گمرک حتماً امحاء می‌شوند؟

خیر. اگر کالا هنوز تاریخ مصرف دارد و از نظر بهداشتی قابل استفاده باشد، می‌تواند به‌صورت اضطراری واگذار یا به فروش برسد.

2. چه کسی مسئول تشخیص فاسد بودن کالا است؟

کارشناسان وزارت بهداشت، سازمان غذا و دارو، دامپزشکی یا سازمان استاندارد، بسته به نوع کالا مسئول بررسی و اعلام نظر هستند.

3. آیا امکان خرید کالاهای فاسدشدنی از مزایده‌ها وجود دارد؟

بله. در صورت تأیید مصرف‌پذیر بودن کالا، این اقلام در مزایده‌های فوری سازمان اموال تملیکی عرضه می‌شوند.

فوب (FOB) یک اصطلاح استاندارد در حمل و نقل بین‌المللی است که نقشی کلیدی در معاملات تجاری بین کشورها ایفا می‌کند. این اصطلاح از عبارت Free on Board گرفته شده و به معنای تحویل کالا در کشتی بدون مسئولیت و هزینه اضافی برای فروشنده است. در واقع، فوب (FOB) به این معناست که مسئولیت و هزینه‌های حمل و نقل کالا از محل مبدا تا لحظه بارگیری در کشتی بر عهده فروشنده قرار دارد و پس از آن تمامی هزینه‌ها و مسئولیت‌ها به عهده خریدار می‌افتد. این مفهوم نه تنها در ایجاد شفافیت در قراردادهای حمل و نقل مؤثر است، بلکه به کاهش اختلافات تجاری میان خریدار و فروشنده نیز کمک می‌کند. اهمیت فوب (FOB) در دنیای امروز به ویژه در تجارت بین‌الملل به قدری است که در بسیاری از قراردادها به عنوان یکی از شرایط استاندارد مطرح می‌شود.

کاربردهای عملی فوب (FOB) در معادلات تجارت بین‌الملل

فوب (FOB) در معادلات تجارت بین‌الملل نقش حیاتی ایفا می‌کند چرا که شرایطی را فراهم می‌کند که تمامی طرفین درگیر در معامله‌ای مشخص از مسئولیت‌ها و هزینه‌های خود آگاه باشند. این اصطلاح باعث می‌شود تا فروشنده دغدغه‌های مرتبط با حمل و نقل رهایی یابد و خریدار، با انتخاب شرکت حمل و نقل دلخواه، کنترل کامل بر روی فرآیند و هزینه‌های مربوط به حمل کالا را در دست بگیرد. این موضوع به خصوص در تجارت کالاهایی که نیاز به شرایط خاص نگهداری و حمل و نقل دارند، اهمیتی دوچندان می‌یابد. به عنوان مثال در حمل محصولات کشاورزی یا مواد غذایی که ممکن است تحت تاثیر شرایط محیطی دچار فساد شوند، انتخاب روش حمل و نقل مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. فوب (FOB) به خریدار این اجازه را می‌دهد که با توجه به نیازها و شرایط تجارت خود، بهترین تصمیم را در انتخاب شرکت حمل و نقل اتخاذ کند.

بیشتر بخوانید: CFR چیست؟ و نحوه حمل و نقل در این روش

مقایسه فوب (FOB) با سایر اصطلاحات حمل و نقل تجاری

فوب (FOB) یکی از چندین اصطلاح موجود در حمل و نقل تجاری است که هر کدام نقش و مسئولیت خاصی را برای فروشنده و خریدار تعریف می‌کنند. به عنوان مثال، اصطلاح تحویل به مقصد (DDP) بر خلاف فوب (FOB) به این معناست که تمامی هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بر عهده فروشنده است تا زمانی که کالا به مقصد نهایی برسد. در این حالت، فروشنده باید تمامی مراحل گمرکی و حمل و نقل را مدیریت کند که معمولاً برای محصولات با ارزش بالا یا مقادیر کم کاربرد دارد. همچنین، اصطلاح CIF (Cost, Insurance, and Freight) مشابه فوب (FOB) است اما شامل هزینه بیمه و حمل و نقل نیز می‌شود که مسئولیت آن بر عهده فروشنده قرار دارد تا زمان رسیدن کالا به بندر مقصد. تفاوت این اصطلاحات نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری قراردادهای حمل و نقل در تجارت بین‌الملل است که بسته به نوع کالا و شرایط بازار، هر یک از آنها ممکن است مزایا و معایب خاص خود را داشته باشد.

نقش و اهمیت فوب (FOB) در تجارت بین‌الملل

نقش فوب (FOB) در تجارت بین‌الملل غیر قابل انکار است. این اصطلاح به طور گسترده‌ایی در صنعت حمل و نقل و تجارت جهانی به کار می‌رود و به استانداردی حیاتی برای قراردادهای بین‌المللی تبدیل شده است. استفاده از فوب (FOB) به تفکیک واضح و دقیق مسئولیت‌ها بین خریدار و فروشنده کمک می‌کند و می‌تواند از بسیاری از مشکلات و اختلافات حقوقی در معاملاتی که نیاز به حمل و نقل بین‌المللی دارند جلوگیری کند. علاوه بر این، فوب (FOB) برای شرکت‌هایی که در بازارهای جهانی فعالیت می‌کنند، فرصتی را به وجود می‌آورد تا با انتخاب بهترین و مناسب‌ترین روش‌های حمل و نقل، هزینه‌های خود را کاهش داده و به بهینه‌سازی عملیات تجاری خود بپردازند. با افزایش رقابت در بازار جهانی، داشتن کنترل بیشتر بر روی هزینه‌های حمل و نقل می‌تواند تفاوت مهمی را در میزان سودآوری شرکت‌ها ایجاد کند.

بیشتر بدانید: معروف ترین بنادر جهان

عوامل مؤثر در تعیین ارزش فوب (FOB)

تعیین ارزش فوب(FOB) مستلزم در نظر گرفتن چندین عامل مختلف است که می‌تواند بر روی قیمت نهایی کالا تاثیرگذار باشد. این عوامل شامل هزینه‌های مرتبط با بارگیری کالا، هزینه‌های مرتبط با گمرک و مالیات‌ها، و تغییرات نرخ ارز می‌شوند. اولاً، هزینه‌های بارگیری یکی از اصلی‌ترین عوامل موثر در ارزش فوب است. این هزینه‌ها بسته به نوع کالا و دشواری بارگیری می‌تواند متغیر باشد. ثانیاً، قوانین و مقررات گمرکی کشور مبداً و مقصد می‌توانند بر تعیین ارزش فوب تاثیرگذار باشند. به عنوان مثال، کشورهای با سیاست‌های گمرکی سختگیرانه ممکن است هزینه‌های اضافی را به ارزش کالا اضافه کنند.در نهایت، نوسانات نرخ ارز می‌تواند ارزش فوب را تحت تاثیر قرار دهد. نرخ‌های ارز می‌توانند به طور قابل توجهی تغییر کنند و برای خریدار و فروشنده نا اطمینانی‌های مالی ایجاد کنند. لذا، کسب اطلاعات به‌روز در مورد تغییرات نرخ ارز و سیاست‌های بانکی کشورها، برای تعیین دقیق‌تر ارزش فوب ضروری است.

فواید و معایب استفاده از شرایط فوب (FOB)

استفاده از شرایط فوب مزایای زیادی برای خریداران و فروشندگان دارد. یکی از مهم‌ترین مزیت‌ها این است که ریسک مربوط به حمل و نقل تنها تا زمان بارگیری بر عهده فروشنده است و پس از آن به خریدار منتقل می‌شود. این امر موجب می‌شود که فروشنده مسئولیتی در قبال حمل و نقل پس از مرز تعیین‌شده نداشته باشد و خریدار نیز می‌تواند به‌طور مستقیم کنترل بیشتری بر فرآیند حمل و نقل داشته باشد. اما معایبی نیز در استفاده از شرایط فوب وجود دارد. یکی از معایب عمده، نیاز خریدار به برقراری ارتباط مستقیم با شرکت‌های حمل و نقل و پرداخت هزینه‌های مرتبط است که ممکن است برخی از خریداران به آن آشنایی کامل نداشته باشند. همچنین، در برخی موارد خریداران ممکن است با چالش‌های ناخواسته‌ای مانند توقف کالا در گمرک یا تاخیر در حمل روبه‌رو شوند که نیاز به تجربه و مهارت بیشتری دارد.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سخن پایانی

در نهایت، فهم دقیق مفهوم فوب(FOB) و قابلیت‌های آن در تجارت بین‌المللی برای هر دو طرف قرارداد یعنی خریداران و فروشندگان بسیار حیاتی است. آگاهی از مسئولیت‌ها و هزینه‌های مرتبط با این شرایط می‌تواند به تسهیل معاملات و کاهش ریسک‌های مالی و قانونی کمک کند.

سوالات متداول

1. آیا شرایط فوب برای همه کالاها مناسب است؟ شرایط فوب برای کالاهای بزرگ و حجیم که نیاز به حمل و نقل پیچیده‌ای دارند مناسب‌تر است و ممکن است برای کالاهای کوچکتر چندان به‌صرفه نباشد.

2. چگونه می‌توان از ریسک‌های احتمالی در شرایط فوب جلوگیری کرد؟ بررسی دقیق قراردادها، استفاده از بیمه‌های حمل و نقل و همکاری با شرکت‌های حمل و نقل معتبر می‌تواند ریسک‌ها را کاهش دهد.

3. آیا قوانین گمرکی بر روی ارزش فوب تاثیرگذارند؟ بله، تغییرات در قوانین گمرکی و مالیاتی کشورها می‌تواند به طور مستقیم بر هزینه‌ها و در نتیجه، بر ارزش نهایی فوب تاثیر بگذارد.

قرارداد CFR، یا همان Cost and Freight، یکی از اصطلاحات رایج در تجارت بین‌المللی است که عمدتاً در قراردادهای حمل و نقل دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قرارداد به‌طور خاص بر تقسیم مسئولیت‌ها و هزینه‌ها بین خریدار و فروشنده در فرایند حمل و نقل تأکید دارد. در قرارداد CFR، فروشنده مسئولیت پرداخت هزینه حمل و نقل کالا تا مقصد مشخص شده در توافق‌نامه را برعهده دارد. در این مقاله، با مفهوم CFR چیست؟ و نحوه حمل و نقل در این روش، به همراه مزایا و معایب آن و همچنین مراحل اجرایی حمل و نقل در قرارداد CFR آشنا خواهیم شد.

مراحل اجرایی حمل و نقل در قرارداد CFR

برای اجرای موفقیت‌آمیز قرارداد CFR، تعدادی مراحل ضروری وجود دارد که باید به‌دقت پیگیری شوند:

• انتخاب فروشنده و خریدار: قبل از هر چیز، توافق بر اساس قرارداد CFR بین دو طرف، یعنی فروشنده و خریدار، صورت می‌گیرد.
• بسته‌بندی و بیمه کالا: فروشنده وظیفه دارد که کالا را به‌طور مناسبی بسته‌بندی کند و در صورت نیاز، اقدامات بیمه‌ای مناسب برای کالا را به انجام برساند. هرچند که در قرارداد CFR فروشنده موظف به بیمه کردن کالا نیست، اما اطمینان از سلامت کالا در زمان حمل ضروری است.
• بارگیری و حمل و نقل: فروشنده مسئول انتقال کالا به بندر حمل و انجام تمامی تشریفات لازم برای بارگیری کالا است. پس از بارگیری، کالا تحویل شرکت حمل و نقل داده می‌شود تا به مقصد ارسال شود.
• تسویه حساب: پس از تحویل کالا به بندر مقصد، خریدار مسئول پرداخت هزینه‌های مرتبط با تخلیه، امور گمرکی و انتقال کالا به مقصد نهایی خودش است.
• پیگیری کالا: هر دو طرف باید در طول حمل و نقل پیگیری‌های لازم را انجام دهند تا از مشکلات احتمالی جلوگیری به عمل آید و در صورت نیاز به اقدامات اصلاحی به‌موقع برسند.

بیشتر بدانید: منظور از فوب(FOB) چیست؟

مزایا و معایب استفاده از CFR در حمل و نقل

استفاده از قرارداد CFR می‌تواند مزایا و معایب خاص خود را داشته باشد که در این بخش به برخی از آن‌ها می‌پردازیم.

مزایا:

• تقسیم هزینه‌ها: یکی از مزایای اصلی قرارداد CFR، تقسیم هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین دو طرف است که موجب تأمین منافع هر دو طرف می‌شود.
• سهولت در تعیین قیمت: به دلیل شفافیت بیشتر در تعیین هزینه‌ها می‌توان قیمت‌های کالا را با دقت بیشتری محاسبه نمود.
• تجربه فروشنده: فروشنده در حمل و نقل CFR معمولاً تجربه کافی در انتخاب شرکت حمل و نقل مناسب و مدیریت مراحل مختلف حمل را دارد که می‌تواند از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کند.

معایب:

• عدم کنترل بر حمل و نقل توسط خریدار: خریدار ممکن است بر روی فرایند حمل و نقل و انتخاب شرکت باربری کنترلی نداشته باشد، که می‌تواند کیفیت خدمات و زمان تحویل را تحت تأثیر قرار دهد.
• ریسک‌های بیمه‌ای: اگرچه فروشنده الزامی به بیمه کردن کالا ندارد، اما عدم داشتن بیمه معتبر می‌تواند خریدار را با ریسک‌هایی مواجه کند.
• مسئولیت تخلیه: برخلاف برخی قراردادها، در قرارداد CFR مسئولیت تخلیه کالا در مقصد بر عهده خریدار است که ممکن است به یک چالش تبدیل شود.

مفاهیم اصلی قرارداد CFR

درک مفاهیم اصلی قرارداد CFR به طرفین این امکان را می‌دهد که از قرارداد به‌صورت بهینه‌تری بهره‌برداری کنند.

• هزینه و کرایه حمل و نقل: فروشنده موظف است که هزینه‌های حمل و کرایه تا بندر مقصد را بپردازد، به طوری که این هزینه‌ها در قیمت نهایی کالا محاسبه می‌شود.
• ریسک انتقال: انتقال ریسک از فروشنده به خریدار در لحظه عبور کالاها از نرده کشتی در بندر مبدا اتفاق می‌افتد. این بدان معنی است که از لحظه‌ای که کالا روی کشتی بارگیری می‌شود، خریدار مسئول هرگونه خسارت یا فقدانی است که ممکن است رخ دهد.
• مدارک حمل: فروشنده وظیفه دارد تا مدارک لازم از جمله بارنامه دریایی و دیگر اسناد مورد نیاز برای انتقال کالا را به خریدار تحویل دهد.
• تخلیه و تحویل نهایی: مسئولیت تخلیه کالا و تمامی هزینه‌های مربوطه در بندر مقصد بر عهده خریدار است و او باید فرآیند تحویل نهایی کالا به مقصد نهایی خود را مدیریت کند.

بیشتر بخوانید: معروف ترین بنادر جهان

مقایسه CFR با سایر روش‌های حمل و نقل

CFR تنها یکی از روش‌های مختلف در حمل و نقل بین‌المللی محسوب می‌شود و برای انتخاب بهترین روش، شناخت و مقایسه آن با سایر روش‌ها ضروری است. در مقایسه با FOB (Free on Board)، می‌توان گفت که CFR معمولاً هزینه کمتری برای خریدار دارد، زیرا هزینه حمل و نقل تا مقصد را فروشنده پرداخت می‌کند. با این حال، FOB ممکن است در مواردی که خریدار تجربه و شبکه بهتری در حمل و نقل دارد، انتخاب بهتری باشد. روش دیگر مشابه CFR، CIF (Cost, Insurance and Freight) است که در آن علاوه بر هزینه‌های حمل و نقل، هزینه بیمه کالا نیز توسط فروشنده پرداخت می‌شود. این روش برای خریداری که دغدغه‌های بیشتری نسبت به امنیت کالا دارد، گزینه‌ای بهتر به نظر می‌رسد. با این حال، CFR گزینه‌ای اقتصادی‌تر است، زیرا هزینه بیمه بر عهده خریدار قرار می‌گیرد. از دیدگاه پیچیدگی اجرایی نیز، روش DDP (Delivered Duty Paid) به عنوان روشی شناخته می‌شود که فروشنده تمام هزینه‌ها از جمله مالیات و حقوق گمرکی را پرداخت می‌کند، اما CFR روشی میان‌فاصله است که تنها هزینه حمل و نقل را پوشش می‌دهد.

وظایف و مسئولیت‌های فروشنده و خریدار در CFR

در قرارداد CFR، فروشنده و خریدار هر دو مسئولیت‌ها و وظایف مشخصی دارند که باید به دقت انجام شوند. وظیفه اصلی فروشنده تهیه و تحویل کالا در بندر مقصد است. او باید اسناد مربوط به حمل و نقل را تهیه کند و اطمینان حاصل کند که کالا به صورت صحیح بارگیری شده و به مقصد ارسال شود. در عین حال، فروشنده مسئولیت پرداخت هزینه‌های حمل و نقل تا مقصد را نیز بر عهده دارد. از طرف دیگر، خریدار موظف است تمامی هزینه‌ها و خطرات پس از عبور کالا از طناب کشتی را بر عهده بگیرد. این شامل بیمه کالا و ترخیص کالا از گمرک می‌شود. خریدار باید اطمینان حاصل کند که آماده دریافت کالا در بندر مقصد باشد و برنامه‌ریزی مناسبی برای انتقال کالا به مقصد نهایی انجام دهد.

چالش‌ها و نکات کلیدی در اجرای موفق CFR

اجرای موفقیت‌آمیز CFR نیازمند توجه به چالش‌ها و نکات کلیدی متعددی است. یکی از چالش‌های اصلی این روش، مدیریت خطرات حمل و نقل است. از آنجا که مسئولیت خطرات از زمان بارگیری کالا بر عهده خریدار قرار می‌گیرد، انتخاب بیمه مناسب و کارآمد اهمیت بسیاری دارد. تفاوت در قوانین گمرکی و حمل و نقل بین کشورها نیز می‌تواند به عنوان چالش دیگری در نظر گرفته شود. برای کاهش مشکلات احتمالی، فروشنده و خریدار باید با قوانین و مقررات کشور مقصد آشنا شوند و از ارائه اسناد و اطلاعات صحیح اطمینان حاصل کنند. نکته مهم دیگر در اجرای موفق CFR، ارتباط مؤثر و منظم بین طرفین است. هماهنگی بین فروشنده و خریدار برای بررسی و حل مشکلات احتمالی در طول فرآیند حمل و نقل بسیار حیاتی است. اطلاعات نادرست یا عدم هماهنگی می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌ها و تأخیر های ناخواسته شود.

سخن پایانی

انتخاب صحیح از میان روش‌های مختلف حمل و نقل بین‌المللی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر هزینه‌ها و ریسک‌های تجارت داشته باشد. CFR به عنوان یکی از این روش‌ها، مزایا و معایب خود را دارد. از لحاظ مزایا، این روش به خریدار امکان می‌دهد از تجربه فروشنده در مدیریت حمل و نقل بین‌المللی بهره‌برداری کند، در حالی که معایب آن شامل محدودیت در کنترل و افزایش ریسک‌های بعد از ورود کالا به کشور مقصد است. پویایی‌های بازار جهانی به سرعت در حال تغییر هستند و برنامه‌ریزی و انتخاب دقیق روش حمل و نقل بین‌المللی مانند CFR می‌تواند ابزاری کارآمد برای مواجهه با این چالش‌ها باشد. به‌طور کلی، CFR می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای کسب و کارهایی باشد که در حال واردات کالا به کشور‌های دیگر هستند و نیاز به کاهش ریسک‌های ابتدایی حمل و نقل دارند. استفاده از این روش به دلیل مسئولیت کمتر خریدار در مراحل اولیه، می‌تواند فرآیند تجارت بین‌المللی را برای برخی از شرکت‌ها ساده‌تر کند و در عین حال امکان کنترل و انعطاف‌پذیری در مراحل بعدی را فراهم آورد.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سوالات متداول

1. CFR چیست؟ CFR مخفف “Cost and Freight” یا “هزینه و کرایه حمل” است که در آن فروشنده مسئولیت هزینه‌های حمل و نقل تا بندر مقصد را بر عهده دارد.
2. مزیت اصلی استفاده از CFR چیست؟ مزیت اصلی CFR این است که خریدار نیاز به مدیریت حمل و نقل تا بندر مقصد ندارد و می‌تواند از تجربه و تعهد فروشنده بهره‌برداری کند که می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌ها و ریسک‌ها شود.
3. ریسک‌های مربوط به روش CFR چیست؟ یکی از ریسک‌های عمده CFR این است که کنترل کمتری بر روی حمل و نقل توسط خریدار وجود دارد و پس از تحویل در بندر مقصد، تمام ریسک‌ها و هزینه‌ها بر عهده خریدار است.

در دنیای امروز، تجارت بین‌المللی به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد جهانی شناخته می‌شود. هر روزه، حجم عظیمی از کالاها بین کشورها جابجا می‌شوند و هر کشوری نیازمند وجود سیستم‌های منظم و کارآمد برای کنترل و مدیریت این جریان کالا است. در این میان، یکی از مهم‌ترین جنبه‌های این فرآیند، ارزش‌گذاری صحیح کالاها است که تأثیر مستقیم بر درآمدهای گمرکی و تعرفه‌ها دارد. ارزش سیف CIF در گمرک یکی از معیارهای اصلی محاسبه ارزش کالاها برای تعیین میزان حقوق و عوارض است.

اهمیت ارزش سیف (CIF) در فرآیندهای گمرکی

ارزش سیف CIF، میزان هزینه‌های کالای وارداتی تا رسیدن به بندر مقصد را شامل می‌شود که شامل هزینه کالا، بیمه و حمل‌ونقل است. اهمیت این ارزش در این نکته نهفته است که استفاده از ارزش سیف CIF در گمرک به دولت‌ها و مقامات گمرکی این امکان را می‌دهد که عوارض گمرکی را به طور عادلانه و منصفانه بر اساس هزینه کلی کالا در محل تحویل محاسبه کنند. با این روش، تمامی هزینه‌های واقعی که برای کالا تا رسیدن به بندر مقصد پرداخته شده است در نظر گرفته می‌شوند و از بروز تخلفات و تقلبات در اعلام ارزش کالا جلوگیری می‌شود.

بیشتر بدانید: معروف ترین بنادر جهان

تفاوت ارزش سیف (CIF) و ارزش فوب (FOB)

هنگام بررسی گمرکی، دو مفهوم اساسی ارزشی وجود دارد که می‌تواند موضوع را برای تاجران و مسئولان گمرکی پیچیده کند؛ یعنی تفاوت میان ارزش سیف CIF و ارزش فوب FOB (Free on Board). ارزش فوب تنها هزینه‌های مرتبط با بارگیری کالا روی وسیله حمل و نقل در مبدا را در بر می‌گیرد و هزینه‌های پس از آن را شامل نمی‌شود. در مقابل، ارزش سیف CIF تمامی هزینه‌های مربوط به کالا تا مقصد نهایی شامل هزینه حمل، بیمه و دیگر هزینه‌ها را در بر می‌گیرد. انتخاب میان این دو نوع ارزش بر اساس نوع تجارت، کشورها و مقررات تجارت بین‌المللی متفاوت است. به طور معمول، ارزش سیف به عنوان روشی کامل‌تر و دقیق‌تر برای ارزش‌گذاری استفاده می‌شود زیرا تمامی جوانب هزینه‌ای کالا را در نظر می‌گیرد.

روش‌های محاسبه ارزش سیف (CIF) در گمرک

محاسبه ارزش سیف CIF در گمرک به دقت و توجه زیادی نیاز دارد. این فرآیند شامل اندازه‌گیری دقیق ارزش کالای وارداتی و تعیین هزینه‌های بیمه و حمل‌ونقل تا رسیدن کالا به مقصد است. روش‌های مختلفی برای محاسبه این ارزش وجود دارد اما به صورت کلی، مراحل کلی به شرح زیر هستند:

• تعیین قیمت اصلی کالا: قیمت مندرج در قرارداد یا فاکتور ارائه شده برای کالاهای وارداتی باید مشخص شود. این قیمت، پایه محاسبات برای تعیین ارزش سیف را تشکیل می‌دهد.
• اضافه کردن هزینه‌های حمل‌ونقل: هزینه‌های حمل‌ونقل تا رسیدن کالا به مقصد نهایی باید در محاسبات لحاظ شود. این هزینه‌ها می‌تواند بسته به نوع وسیله نقلیه استفاده شده و مسافت متفاوت باشد.
• بیمه کالا: هزینه‌های بیمه کالا نیز یکی از اجزای اصلی محاسبه ارزش سیف است. این هزینه بر اساس ارزش کالا و شرایط قرارداد بیمه متغیر است.
• در نظر گرفتن هزینه‌های اضافی: سایر هزینه‌های احتمالی که در فرآیند حمل و رساندن کالا به مقصد وجود دارد، می‌تواند شامل هزینه‌های حمل‌ونقل داخلی یا هزینه‌ های گمرکی کشور مبدا باشد.

مزایا و معایب استفاده از ارزش سیف (CIF) در تجارت بین‌المللی

استفاده از ارزش سیف (CIF) در تجارت بین‌المللی مزایا و معایب خاص خود را دارد. از جمله مزایا می‌توان به شفافیت در محاسبه هزینه‌ها اشاره کرد. زمانی که ارزش کالا به صورت CIF محاسبه می‌شود، خریدار دقیقا می‌داند که تا زمان تحویل به مقصد، تمام هزینه‌های جانبی همچون بیمه و حمل و نقل را در بر گرفته است. این امر باعث سهولت در پیش‌بینی هزینه‌ها و برنامه‌ریزی مالی می‌شود. از سوی دیگر، یکی از معایب اصلی ارزش سیف مربوط به پیچیدگی تعیین دقیق هزینه‌های بیمه و حمل و نقل در موارد خاص و متنوع است. در برخی مواقع، تعیین دقیق هزینه‌ها ممکن است دچار چالش شود که باعث می‌شود ارزش نهایی سیف دچار تغییرات ناخواسته شود. این مسئله می‌تواند به اختلافات میان صادرکننده و واردکننده منجر شود.

بیشتر بخوانید: بررسی 12 چالش‌ کلیدی در فرآیند ترخیص کالا

مسائل و چالش‌های مرتبط با ارزش سیف (CIF) در گمرک

در گمرکات، تعیین صحیح و دقیق ارزش سیف (CIF) یکی از چالش‌های مهم است. ارزیابی دقیق و صحیح ارزش کالاها نیازمند درک کامل از شرایط بازار، قیمت کالاها و عوامل مرتبط نظیر بیمه و هزینه‌های حمل و نقل است. یکی از مشکلات اساسی که ممکن است بروز کند، تعیین نادرست این ارزش‌ها است که به دلیل نبود شفافیت کافی در قراردادها یا اسناد مرتبط بروز می‌یابد. علاوه بر این، تغییرات ناگهانی در نرخ بیمه یا حمل و نقل می‌تواند ارزش سیف را تغییر دهد و منجر به بروز اختلاف با مسئولان گمرکی شود. برای حل این مشکلات، معمولا سازمان‌های گمرکی از استانداردهای بین‌المللی و رویه‌های دقیق برای محاسبه ارزش سیف پیروی می‌کنند تا از بروز خطاها و اختلافات قانونی جلوگیری کنند.

نقش ارزش سیف (CIF) در تعیین تعرفه‌های گمرکی

ارزش سیف (CIF) نقشی کلیدی در تعیین تعرفه‌های گمرکی ایفا می‌کند. تعرفه‌های گمرکی معمولا به صورت درصدی از ارزش سیف کالا تعیین می‌شوند، بنابراین هر گونه تغییر در ارزش سیف می‌تواند به تغییر در مقدار تعرفه‌های پرداختی واردکننده منجر شود. این موضوع برای تجار و شرکت‌های وارداتی اهمیتی حیاتی دارد، زیرا تعرفه‌ها می‌توانند بر سودآوری و رقابت‌پذیری کالاهای وارداتی تأثیرگذار باشند. در بسیاری از کشورها، مقامات گمرکی از ارزش سیف برای ایجاد عدالت در بازار و جلوگیری از قیمت‌گذاری ناعادلانه استفاده می‌کنند. این امر به جلوگیری از فرار مالیاتی شرکت‌ها و ایجاد یک سیستم منصفانه برای اقتصاد ملی کمک می‌کند. در نتیجه، آگاهی کامل از روش‌های محاسبه ارزش سیف و استفاده بهینه از آن می‌تواند در بهبود عملکرد تجارت بین‌المللی و سیاست‌ های اقتصادی مؤثر باشد.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سخن پایانی

در دنیای تجارت بین‌المللی، ارزش سیف CIF در گمرک یکی از عوامل کلیدی است که می‌تواند تأثیر مستقیم بر هزینه‌ها و نتایج تجاری داشته باشد. دقت در محاسبه این ارزش و اطمینان از صحت اطلاعات وارداتی می‌تواند به واردکنندگان کمک کند تا از هزینه‌های اضافی جلوگیری کرده و فرآیند ترخیص کالا را بدون مشکل به پایان برسانند. همکاری با متخصصین و بهره‌گیری از ابزارهای محاسباتی دقیق می‌تواند راهگشای تجارت موفق و پایدار باشد.

سوالات متداول

1. ارزش سیف CIF چیست؟ ارزش سیف CIF مجموع هزینه کالا، بیمه و حمل‌ونقل تا مقصد نهایی است و برای محاسبه تعرفه‌های گمرکی و سایر هزینه‌های مرتبط با واردات به کار می‌رود.

2. چگونه می‌توان ارزش سیف CIF را محاسبه کرد؟ برای محاسبه ارزش سیف CIF، ابتدا باید ارزش کالا در مبدا مشخص شود و سپس هزینه‌های بیمه و حمل‌ونقل به آن اضافه گردد.

3. چرا ارزش سیف CIF در گمرک اهمیت دارد؟ ارزش سیف CIF مبنای محاسبه تعرفه‌های گمرکی و مالیات‌های وارداتی است و بر روند و هزینه‌های ترخیص کالا اثر می‌گذارد.

ترخیص کالا از فرآیندهای حیاتی و چالش‌برانگیز در تجارت بین‌المللی به شمار می‌آید که دربرگیرنده پیچیدگی‌های قانونی و اجرایی بسیاری است. این فرآیند مشخص می‌کند که چگونه کالاها از گمرک وارد کشور می‌شوند و به چه صورت از آن خارج می‌گردند. آگاهی و درک دقیق از چالش‌ های ترخیص کالا می‌تواند به تجار کمک کند تا زمان و هزینه‌های زیادی را در این مسیر صرفه‌جویی کنند. در این مقاله با عنوان بررسی ۱۲ چالش کلیدی در فرایند ترخیص کالا به این موضوع می پردازیم.

ترخیص کالا چیست؟

ترخیص کالا فرآیندی است که در آن اسناد، مالیات‌ها و عوارض کالاهای وارداتی یا صادراتی بررسی و پرداخت می‌شود و در نهایت اجازه ورود یا خروج کالا از گمرک صادر می‌شود. این فرآیند شامل مراحل مختلفی از پر کردن اظهارنامه گمرکی گرفته تا توافق با قیمت تعیین‌شده و اصول تعیین‌شده توسط دولت می‌شود. نبود دقت در هر یک از مراحل می‌تواند منجر به تأخیر یا مشکلاتی دیگر گردد.

بیشتر بدانید: CBM در حمل و نقل چیست؟ (به همراه فرمول و نحوه محاسبه)

بررسی 12 مورد از چالش‌ های ترخیص کالا

1. آگاهی ناکافی از قوانین محلی: یکی از چالش‌های اساسی در ترخیص کالا، عدم آگاهی کافی از قوانین محلی است. تاجران باید با تمامی مقررات محلی و بین‌المللی آشنا باشند تا از مشکلات بعدی جلوگیری کنند.

2. تغییرات ناگهانی در قوانین: تغییر قوانین و مقررات گمرکی می‌تواند مشکلات زیادی برای تجار به وجود آورد. بنابراین، باید دائماً از آخرین تغییرات باخبر باشند.

3. اسناد ناکامل و نادرست: ارائه اسناد نامتعارف یا ناقص یکی از اصلی‌ترین دلایل تأخیر در ترخیص کالا است. اطمینان از صحت و کامل بودن اطلاعات بسیار حیاتی است.

4. ارزیابی اشتباه کالا: نادرست بودن اطلاعات در اظهارنامه می‌تواند به مشکلات جدی بیانجامد. لازم است اطلاعات به دقت ارزیابی و ارائه شوند.

5. مشکلات مالیاتی: در بسیاری از مواقع، تجار به دلیل برآورد غلط مالیات‌ها با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند. آگاهی دقیق از نرخ‌ها و مقدارهای قابل پرداخت می‌تواند از بروز مشکلات جلوگیری کند.

6. نرخ ارز و بی‌ثباتی اقتصادی: نوسانات نرخ ارز می‌تواند هزینه‌های واردات و صادرات را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. بی‌ثباتی اقتصادی نیز می‌تواند این مسائل را تشدید کند.

7. موانع تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای: این موانع می‌توانند به طور قابل توجهی فرآیند ترخیص کالا را پیچیده کنند. تعامل و مذاکره مستمر با مقامات مربوطه برای رفع این موانع ضروری است.

8. عدم مطابقت کالا با استانداردهای لازم: کالاها باید با استانداردهای تعیین شده مطابقت داشته باشند، در غیر این صورت ورود یا خروج آن‌ها با مشکل مواجه خواهد شد.

9. نقص در امنیت و بسته‌بندی کالا: در صورتی که بسته‌بندی کالا مناسب نباشد، ممکن است کالا در طول فرآیند حمل و نقل آسیب ببیند که می‌تواند به مشکلات ترخیص منجر شود.

10. تاخیر در حمل و نقل: هر گونه تاخیر در حمل و نقل می‌تواند به تأخیر در ترخیص کالا منجر شود. برنامه‌ریزی دقیق برای زمان‌بندی حمل و نقل ضروری است.

11. وجود محصولات قاچاق در محموله‌ها: یافتن کالاهای غیرقانونی در محموله‌ها می‌تواند فرآیند ترخیص را به شدت متوقف کند و به جریمه‌ها و مسائل قانونی منجر شود.

12. وابستگی به واسطه‌ها: در برخی موارد، تاجران بیش از حد به واسطه‌ها برای انجام فرآیند ترخیص وابسته می‌شوند که می‌تواند باعث افزایش هزینه‌ها و زمان برآورده شدن منافع شود.

بیشتر بخوانید: واردات پنل خورشیدی | راهی برای استفاده از انرژی پاک خورشید

پیچیدگی‌های قانونی در ترخیص کالا

پیچیدگی‌های قانونی در ترخیص کالا شامل مسائل مختلفی از جمله توافقات تجاری بین‌المللی، مستندات قانونی و مکانیسم‌های تایید اعتبار است. هر کشور قوانین منحصر به فرد خود را دارد که بر فرآیند ترخیص کالا تأثیر می‌گذارد. به علاوه، تغییرات در قوانین و مقررات بین‌المللی می‌تواند چالش‌های بیشتری را ایجاد کند. برای مدیریت این پیچیدگی‌ها، توصیه می‌شود با کارشناسان حقوقی و مشاوران تجارت بین‌المللی مشورت شود. این متخصصان می‌توانند به تجار کمک کنند تا از مشکلات قانونی احتمالی جلوگیری کنند و فرآیند ترخیص را بهینه کنند.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سخن پایانی

درک دقیق چالش‌ های ترخیص کالا و آماده‌سازی برای مقابله با آن‌ها، می‌تواند زمینه‌ساز یک تجارت موفق‌تر و کارآمدتر باشد. شرکت‌ها باید همواره به دنبال به‌روزرسانی دانش و اطلاعات خود در زمینه قوانین و مقررات باشند و از تکنولوژی‌های نوین برای بهبود فرآیندهای خود بهره ببرند. با این اقدامات، نه تنها می‌توانند از هزینه‌ها و تأخیرهای ناخواسته جلوگیری کنند، بلکه می‌توانند فرصت‌های جدیدی را در بازارهای جهانی کشف کنند.

سوالات متداول

1. چرا قوانین گمرکی همیشه در حال تغییر هستند؟ قوانین گمرکی به دلیل تغییرات در سیاست‌های اقتصادی و تجاری کشورها و نیز بهبود روش‌های مدیریت تجاری به صورت متناوب به‌روزرسانی می‌شوند.

2. چگونه می‌توان از پیچیدگی‌های اسناد مورد نیاز برای ترخیص کالا کاست؟ استفاده از سیستم‌های مدیریت اسناد و مشاوره با کارشناسان حوزه گمرک می‌تواند کمک شایانی در کاهش پیچیدگی این اسناد داشته باشد.

3. اگر کالا در گمرک توقیف شود، چه گام‌هایی باید برداشته شود؟ در صورت توقیف کالا، باید به سرعت با مسئولین گمرکی تماس گرفته و علت توقیف را بررسی کرد. همچنین، می‌توان از خدمات وکلای حقوقی مجرب در این زمینه بهره برد.

در صنعت حمل و نقل، محاسبه حجم بار برای تعیین هزینه‌ها و انتخاب روش مناسب حمل و نقل بسیار مهم است. یکی از شاخص‌های اصلی که برای اندازه‌گیری حجم بار استفاده می‌شود، CBM است که به معنای متر مکعب است. این واحد در محاسبه فضای مورد نیاز در کانتینرها و تخمین هزینه‌های حمل و نقل بسیار موثر است. در این مقاله به بررسی مفهوم CBM، نحوه محاسبه آن و کاربردهای آن در فرآیند حمل و نقل خواهیم پرداخت.

فرمول محاسبه CBM

برای محاسبه CBM یک محموله، ابتدا ابعاد جعبه یا محموله را از سانتی‌متر به متر تبدیل کرده و سپس این اعداد را در یکدیگر ضرب می‌کنیم. فرمول محاسبه به شرح زیر است:

CBM=طول×عرض×ارتفاع
به عنوان مثال، اگر ابعاد جعبه‌ای به اندازه 68 سانتی‌متر طول، 50 سانتی‌متر عرض و 40 سانتی‌متر ارتفاع باشد، ابتدا این ابعاد را به متر تبدیل کرده و سپس در هم ضرب می‌کنیم:

0.68متر×0.5متر×0.4متر=0.136CBM
این محاسبه نشان می‌دهد که حجم جعبه 0.136 متر مکعب است که برای محاسبه هزینه‌های حمل و نقل و انتخاب کانتینر مناسب استفاده می‌شود.

CBM مناسب‌ترین راه برای انتخاب کانتینر

یکی از کاربردهای اصلی CBM در حمل و نقل، انتخاب کانتینر مناسب برای بار است. کانتینرها معمولاً در اندازه‌های مختلفی عرضه می‌شوند، مانند 20 فوت یا 40 فوت. دانستن حجم محموله از طریق CBM به شرکت‌های حمل و نقل این امکان را می‌دهد که بر اساس حجم بار، کانتینر مناسب را انتخاب کنند. این فرآیند باعث می‌شود که فضای کانتینر به‌طور بهینه استفاده شود و از ایجاد هزینه‌های اضافی جلوگیری گردد.

بیشتر بخوانید: بررسی 12 چالش‌ کلیدی در فرآیند ترخیص کالا

CBM در حمل و نقل چیست؟

CBM مخفف عبارت “Cubic Meter” به معنای متر مکعب است. این واحد برای اندازه‌گیری حجم محموله در صنعت حمل و نقل استفاده می‌شود و نشان‌دهنده فضای سه‌بعدی است که یک محموله اشغال می‌کند. به عبارت ساده‌تر، به هر متر مکعب (مکعبی به طول و عرض و ارتفاع 1 متر) یک CBM گفته می‌شود. این واحد در محاسبه هزینه‌ها و فضای مورد نیاز برای بارگیری در کانتینرها نقش اساسی دارد.

نرخ تبدیل از CBM به کیلوگرم

در برخی کشورها، هزینه‌های حمل و نقل به‌طور مستقیم وابسته به وزن یا حجم محموله‌ها است. در چنین شرایطی، ممکن است نیاز به تبدیل CBM به وزن داشته باشیم. نرخ تبدیل این دو واحد به چگالی محموله بستگی دارد. در حمل و نقل هوایی و دریایی، معمولاً از نرخ‌های مشخصی برای تبدیل CBM به کیلوگرم استفاده می‌شود که به چگالی محموله و محدودیت‌های فضای کانتینر بستگی دارد.

معنی CBM در شرایط حمل و نقل

CBM در شرایط حمل و نقل نشان‌دهنده حجم بار است و به‌طور عمده برای محاسبه فضای مورد نیاز در کانتینرها یا فضاهای حمل و نقل استفاده می‌شود. در کشورهای مختلف، معیارهای مختلفی برای ترخیص کالا از گمرک وجود دارد. به‌عنوان مثال، در کشور امارات، ترخیص بار بر اساس CBM صورت می‌گیرد و این واحد برای تعیین حجم بار و هزینه‌های وارداتی کاربرد دارد. در حالی که در ایران، معمولاً هزینه‌ها بر اساس وزن (کیلوگرم) محاسبه می‌شود. در این راستا، محاسبه صحیح CBM می‌تواند به بهینه‌سازی هزینه‌ها و استفاده بهینه از فضای حمل و نقل کمک کند.

چگونه می توان CBM را برای حمل و نقل دریایی محاسبه کرد؟

برای حمل و نقل دریایی، محاسبه CBM اهمیت زیادی دارد، زیرا حجم محموله برای تخصیص فضای کانتینر و هزینه‌بر بودن فضای استفاده‌شده در کانتینر محاسبه می‌شود. برای این کار، ابتدا باید ابعاد محموله را به متر تبدیل کرده و سپس طبق فرمول CBM = طول × عرض × ارتفاع محاسبه کرد. این محاسبه به شرکت‌های حمل و نقل کمک می‌کند تا فضای مورد نیاز برای بار را پیش‌بینی کرده و از هدر رفت فضای کانتینر جلوگیری کنند.

چگونه CBM را برای حمل و نقل هوایی محاسبه کنیم؟

محاسبه CBM در حمل و نقل هوایی مشابه با حمل و نقل دریایی است، اما با توجه به محدودیت‌های وزن و حجم در هواپیماها، ممکن است نرخ‌های تبدیل خاصی برای تبدیل CBM به وزن وجود داشته باشد. برای این کار، ابعاد محموله را به متر تبدیل کرده و سپس حجم آن را محاسبه می‌کنیم. پس از محاسبه CBM، در صورتی که نیاز به تبدیل به وزن باشد، می‌توان از نرخ‌های مشخصی برای محاسبه هزینه‌های حمل و نقل استفاده کرد.

محاسبه CBM برای تمام کارتن‌های یک کانتینر

اگر در یک کانتینر چندین کارتن یا محموله وجود داشته باشد، برای محاسبه CBM کل محموله باید CBM هر یک از کارتن‌ها را محاسبه کرده و سپس مجموع این مقادیر را به‌دست آورد. این کار باعث می‌شود که شرکت‌های حمل و نقل بتوانند حجم کل بار را در کانتینر ارزیابی کرده و فضای مورد نیاز برای بارگیری را دقیق‌تر پیش‌بینی کنند.

بیشتر بدانید: واردات پنل خورشیدی | راهی برای استفاده از انرژی پاک خورشید

تأثیر CBM بر هزینه‌ های باربری

حجم بار یا CBM تأثیر زیادی بر هزینه‌های باربری دارد. در بسیاری از سیستم‌های حمل و نقل، هزینه‌ها بر اساس حجم یا وزن محموله محاسبه می‌شوند. بنابراین، هرچه CBM یک محموله بیشتر باشد، هزینه‌های حمل و نقل نیز افزایش خواهد یافت. در برخی کشورها، هزینه‌های وارداتی یا صادراتی بر اساس CBM محاسبه می‌شود، در حالی که در برخی دیگر، این هزینه‌ها بر اساس وزن محموله محاسبه می‌شود. این امر نشان می‌دهد که محاسبه دقیق CBM برای بهینه‌سازی هزینه‌های حمل و نقل ضروری است.

مثال کاربردی از محاسبه CBM

فرض کنید جعبه‌ای به ابعاد 68 سانتی‌متر طول، 50 سانتی‌متر عرض و 40 سانتی‌متر ارتفاع دارید. ابتدا ابعاد را از سانتی‌متر به متر تبدیل می‌کنیم:
0.68متر×0.5متر×0.4متر=0.136CBM
این محاسبه نشان‌دهنده حجم جعبه است که 0.136 متر مکعب می‌باشد. این حجم به‌ویژه در حمل و نقل وارداتی و صادراتی برای تعیین هزینه‌ها و فضای کانتینر استفاده می‌شود. در کشورهای مانند امارات، ترخیص بار معمولاً بر اساس CBM صورت می‌گیرد، در حالی که در ایران بیشتر بر اساس وزن (کیلوگرم) انجام می‌شود.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سخن پایانی

محاسبه صحیح CBM در فرآیند حمل و نقل و ترخیص کالا از گمرک نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. این محاسبه به شرکت‌های حمل و نقل این امکان را می‌دهد که فضای مناسب را برای بار انتخاب کرده و هزینه‌های باربری را به‌دقت محاسبه کنند. همچنین، با استفاده از CBM می‌توان از فضای کانتینر به‌طور بهینه استفاده کرده و از هزینه‌های اضافی جلوگیری کرد. در کشورهایی مانند امارات، ترخیص کالا بر اساس CBM صورت می‌گیرد و این معیار برای محاسبه هزینه‌های وارداتی و صادراتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

سوالات متداول

1. چرا برخی کشورها از CBM و برخی دیگر از وزن برای محاسبه هزینه‌های واردات استفاده می‌کنند؟ در برخی کشورها، مانند امارات، ترخیص کالا و محاسبه هزینه‌های واردات بر اساس CBM انجام می‌شود، زیرا این کشورها به فضای مورد نیاز برای بار در کانتینر توجه دارند. در حالی که در ایران، معمولاً هزینه‌ها بر اساس وزن (کیلوگرم) محاسبه می‌شود. این تفاوت به‌طور عمده به ویژگی‌های حمل و نقل و ترخیص کالا در هر کشور مربوط است.
2. آیا استفاده از CBM در تمام صنایع حمل و نقل ضروری است؟ بله، استفاده از CBM در تمام صنایع حمل و نقل برای محاسبه فضای مورد نیاز در کانتینرها و تعیین هزینه‌ها ضروری است. این محاسبه کمک می‌کند تا از فضای موجود به‌طور بهینه استفاده شود و هزینه‌های اضافی به حداقل برسد.
3. چه راه‌هایی برای کاهش CBM محموله وجود دارد؟ برای کاهش CBM محموله، می‌توان از بسته‌بندی‌های فشرده‌تر و مناسب‌تر استفاده کرد. همچنین، انتخاب کانتینرهای مناسب با اندازه دقیق‌تر و کاهش فضای خالی در داخل آن‌ها می‌تواند به کاهش CBM کمک کند.

برگ سبز گمرکی یکی از مهمترین اسنادی است که در فرآیند صادرات و واردات کالا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سند به صورت رسمی از جانب سازمان گمرک صادر می‌شود و نشان‌دهنده آن است که کالاهای مورد نظر مطابق با قوانین و مقررات گمرکی کشور مبدا یا مقصد تخلیه و بارگیری شده‌اند. برگ سبز گمرکی به نوعی ضمانتی برای حمایت از حقوق طرف‌های درگیر در مبادلات تجاری بین‌المللی به شمار می‌رود. در این مقاله، به بررسی جزئیات و اهمیت برگ سبز گمرکی می‌پردازیم و نحوه دریافت و بررسی آن را توضیح می‌دهیم.

موارد مهم درباره برگ سبز گمرگ

برگ سبز گمرکی چیست و نحوه دریافت آن چگونه است؟

برگ سبز گمرکی سندی است که بیان می‌کند محموله‌ای که قصد صادرات یا واردات آن را دارید، تمامی معیارها و الزامات گمرکی را برآورده کرده و آماده ورود یا خروج از کشور است. برای دریافت این برگ، مراحل مختلفی باید طی شود. نخست، تاجر یا نماینده وی باید اظهارنامه گمرکی را به گمرک ارائه کند. این اظهارنامه شامل شرح دقیق و کامل کالا، مقصد نهایی، اطلاعات فروشنده و خریدار و ارزش کالا است. پس از بررسی و صحت‌سنجی اطلاعات ارائه شده، ماموران گمرک کالا را بازرسی می‌کنند. در صورت عدم وجود هرگونه ناهماهنگی و تطابق اسنادی، برگ سبز گمرکی صادر می‌شود. این برگ نه تنها به تسریع روند ترخیص کالا کمک می‌کند، بلکه به عنوان یک مرجع قانونی در صورت بروز مشکلات احتمالی نیز عمل می‌کند. در حال‌حاضر، اکثر فرآیندهای مربوط به صدور برگ سبز گمرکی به صورت الکترونیکی انجام می‌شود که هم در وقت و هم در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌کند.

استعلام برگ سبز گمرکی چگونه است؟

استعلام برگ سبز گمرکی فرآیندی است که به واردکنندگان و صادر‌کنندگان اطمینان می‌دهد کالایشان با موفقیت از گمرک ترخیص شده است. استعلام این برگ به دو صورت حضوری و الکترونیکی ممکن است انجام شود. در روش حضوری، فرد می‌تواند با مراجعه مستقیم به دفتر گمرک و ارائه اطلاعات لازم از وضعیت برگ سبز گمرکی خود مطلع شود. اما روش الکترونیکی با توجه به سهولت و سرعتی که دارد، مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. برای استعلام الکترونیکی، سامانه‌های خاصی توسط گمرک کشور فراهم شده است که از طریق ورود به آن و وارد کردن اطلاعات کلیدی مرتبط با محموله یا برگ سبز گمرکی، وضعیت برگ را می‌توان استعلام کرد. این سامانه‌ها بستر اطلاعاتی مناسبی را فراهم می‌کنند تا کاربران بدون نیاز به مراجعه حضوری و با دقت بیشتری اطلاعات مورد نظر خود را دریافت کنند.

بیشتر بدانید: سود گوشی‌های وارداتی چقدر است؟

در برگ سبز گمرکی چه اطلاعاتی درج می‌شود؟

برگ سبز گمرکی شامل اطلاعات پایه و ضروری درباره محموله مورد نظر است. اطلاعاتی که در این سند ثبت می‌شود، عموماً شامل مشخصات صادرکننده و واردکننده، نوع کالا، ارزش کالا، وزن کلی و تعداد بسته‌ها می‌باشد. علاوه بر این، در برگ سبز گمرکی مشخصات وسیله حمل و نقل، مسیر حمل و نقل و جزئیات مربوط به شرایط و الزامات قانونی و مالیاتی درج می‌شود. نکته مهم این است که تمامی این اطلاعات باید کاملاً دقیق و مطابق با واقعیات باشند، چرا که هرگونه مغایرت یا اشتباهی در این اطلاعات می‌تواند منجر به بروز تأخیر در ترخیص کالا یا حتی جریمه‌های سنگین شود. برگ سبز گمرکی با ارائه این اطلاعات به شکل دقیق و منسجم به عنوان یک مرجع معتبر در تعاملات تجاری بین‌المللی عمل می‌کند و از ایجاد اختلافات و مشکلات بین طرف‌های درگیر جلوگیری می‌کند.

در پایان، اهمیت برخورداری از یک برگ سبز گمرکی صحیح و کامل نمی‌تواند بیش از حد تأکید شود. این سند نقش مهمی در تسهیل فرآیندهای تجاری بین‌المللی و اطمینان از رعایت قوانین و مقررات گمرکی ایفا می‌کند. با توجه به پیشرفت فناوری و روند دیجیتالی شدن فرآیندهای گمرکی، دسترسی به اطلاعات و پیگیری برگ سبز گمرکی نیز آسان‌تر و کارآمدتر شده است که می‌تواند به تجار کمک کند تا فرآیندها را به شکلی بهینه‌تر مدیریت کنند.

مسیرهای گمرکی یعنی چه؟

در رویه‌های گمرکی، مسیرهای مختلفی برای ترخیص کالا مشخص می‌شود که به نوعی تعیین‌کننده زمان و چگونگی ترخیص کالا از گمرک هستند. معمولاً مسیرهای گمرکی به سه شکل سبز، زرد و قرمز مشخص می‌شوند. وقتی کالایی در مسیر سبز قرار می‌گیرد، به این معناست که بررسی‌ها به سرعت انجام شده و مشکلی برای ترخیص وجود ندارد. مسیر زرد به معنای نیاز به بررسی‌های اسنادی بیشتر است و در نهایت، مسیر قرمز به معنی نیازمند بودن کالاست به بازرسی فیزیکی و تحقیقات کامل‌تر. برگ سبز گمرکی در واقع سندی است که نشان می‌دهد تمامی این مراحل به‌طور کامل طی شده و کالا اجازه خروج از گمرک و ورود به بازار را دارد. این سند به عنوان یک مدرک معتبر در فرآیندهای تجاری و معاملاتی نیازمند دقت و توجه ویژه‌ای است.

برای دریافت برگ سبز گمرکی چه مدارکی باید ارائه گردد؟

دریافت برگ سبز گمرکی نیازمند ارائه مدارک مشخصی است که متقاضی باید آن‌ها را به گمرک ارائه دهد. این مدارک شامل مواردی همچون فاکتور خرید، بارنامه، لیست عدل‌بندی و مدارک ثبت‌نام گمرکی می‌شود. همچنین، بسته به نوع کالا و قوانین هر کشور، ممکن است مدارک دیگری مانند گواهینامه مبدا، گواهینامه بهداشت و مجوزهای خاصی در زمینه واردات یا صادرات نیز نیاز باشد. برای اطمینان از تکمیل و گردآوری صحیح این مدارک، مشاوره با کارشناسان حوزه گمرکی می‌تواند بسیار مفید و راهگشا باشد، زیرا هرگونه نقص یا عدم تطابق در ارائه مدارک ممکن است باعث تأخیر در دریافت برگ سبز گمرکی و به تبع آن کندی در فرآیند تجارت شود.

بیشتر بخوانید: خدمات بانکی و پرداخت در واردات از چین و امارات

چه مبالغی برای خرید برگ سبز گمرکی باید پرداخت؟

زمانی که صحبت از برگ سبز گمرکی به میان می‌آید، بسیاری از صاحبان کالا نگران مبالغی هستند که باید برای اخذ این سند پرداخت کنند. هزینه‌های مرتبط با برگ سبز گمرکی عمدتاً شامل هزینه‌های عوارض، مالیات و هزینه‌های اداری می‌باشد. میزان این هزینه‌ها به چندین عامل بستگی دارد که شامل نوع کالا، وزن و حجم کالا، مقصد یا مبدأ کالا و شرایط اقتصادی و سیاسی موجود در زمان واردات یا صادرات است. به عنوان مثال، کالاهایی که به عنوان کالاهای لوکس شناخته می‌شوند، ممکن است هزینه‌های بیشتری به همراه داشته باشند، زیرا دولت‌ها اغلب برای این دسته کالاها عوارض بیشتری تعیین می‌کنند تا درآمد خود را افزایش دهند و تجارت کالاهای غیرضروری را کنترل کنند. از سوی دیگر، کالاهایی که به عنوان کالاهای ضروری تلقی می‌شوند ممکن است با تخفیف‌های ویژه‌ای در عوارض مواجه شوند تا دسترسی به این کالاها تسهیل شود.

آیا می توان برگ سبز گمرکی را فروخت؟

فروش برگ سبز گمرکی یک موضوع چالش‌برانگیز و حساس در دنیای تجارت بین‌المللی است. برگ سبز گمرکی به عنوان یک سند قانونی و رسمی، صرفاً به صاحب کالا و جهت ترخیص کالا از گمرک تعلق دارد. فروش این سند به دیگران به معنای انتقال مسئولیت‌های مالی و قانونی مربوط به کالا می‌باشد که می‌تواند مشکلات حقوقی و قانونی ایجاد کند. در اکثر کشورها، فروش برگ سبز گمرکی غیرقانونی تلقی می‌شود و ممکن است باعث پیگرد قانونی شود. زیرا این سند نشان‌دهنده پرداخت عوارض و تأیید اعتبار قانونی کالا برای ورود یا خروج از کشور است. بنابراین، هرگونه تقلب یا جعل در این زمینه نه تنها به اعتبار تجاری فرد آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند به خسارت‌های مالی و اعتباری جبران‌ناپذیری منجر شود.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سخن پایانی

برگ سبز گمرکی به عنوان یکی از اسناد اساسی در فرآیندهای تجاری و گمرکی دارای اهمیت وافری است. درک دقیق از مسیرهای گمرکی و تهیه مدارک لازم برای دریافت این سند، می‌تواند به تسهیل و تسریع در رویه‌های تجاری منجر شود. از این رو، تجار و افراد فعال در حوزه بازرگانی باید به دقت قوانین و مقررات گمرکی را مطالعه کرده و با آگاهی کامل نسبت به تهیه و ارائه مدارک لازم اقدام کنند. همچنین، ارتباط موثر با کارشناسان و افراد متخصص در این حوزه می‌تواند به بهبود فرآیندهای گمرکی کمک شایانی کند. در نهایت، آگاهی از جزئیات و مراحل مختلف فرآیندهای گمرکی می‌تواند به رشد و توسعه تجاری در عرصه بین‌الملل انجامیده و موفقیت و پایداری فعالیت‌های بازرگانی را تضمین نماید.

سوالات متداول

۱. آیا برگ سبز گمرکی همیشه لازم است؟ بله، برای هر کالای وارداتی یا صادراتی که نیاز به پرداخت عوارض و مالیات دارد، برگ سبز گمرکی به عنوان سند رسمی مورد نیاز است.

۲. مدت زمان اعتبار برگ سبز گمرکی چقدر است؟ این مدت زمان متفاوت بوده و به سیاست‌های گمرکی کشور و نوع کالای ترخیص شده بستگی دارد. به طور معمول، مدت زمان اعتبار مشخصی برای ترخیص کالای خاص تعیین می‌شود.

۳. آیا ممکن است برگ سبز گمرکی دست‌کاری شود؟ هرگونه تلاش برای دست‌کاری یا جعل برگسبز گمرکی غیرقانونی است و می‌تواند منجر به پیگرد قانونی و مجازات‌های مختلف شود.

کالاهای ضبطی در گمرک کالاهایی هستند که عموما به صورت غیر مجاز وارد کشور شده اند. چنانچه کالاها مجاز باشند اما ترخیص آنها به موقع صورت نگیرد باز هم توسط گمرک ضبط می شوند. کسانی که در حوزه واردات و صادرات فعالیت دارند باید با قوانین گمرک در این زمینه آشنایی کامل داشته باشند تا بتوانند در این مواقع به بهترین شکل عمل کنند.
به دلیل اهمیتی که این موضوع دارد قصد داریم در این مطلب در مورد قوانین ضبط کالا در گمرک با شما عزیزان صحبت کنیم. برای کسب اطلاعات جامع در این زمینه تا انتهای مطلب با ما همراه شوید.

مراحل ضبط کالا در گمرک

پروسه ضبط کالا در گمرک طی مراحلی صورت می گیرد که این مراحل شامل موارد زیر می شوند:

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید ایمن از سایت‌ های چینی برای واردکنندگان

توقیف کالا

در مواقعی که ورود و خروج یک کالا ممنوع است یا از شرایط لازم برای تجارت برخوردار نیست توسط ماموران گمرک توقیف خواهد شد.

گردآوری و تنظیم اسناد و مدارک

ماموران گمرک جزئیات یک کالا را به طور کامل بررسی کرده و تمام مدارک و اسناد مرتبط با آن را جمع آوری می کنند. پس از انجام این مراحل علت توقیف کالا و اطلاعاتی که به آن مربوط هستند را به صورت مستند در می آورند.

مطلع کردن صاحب کالا

پس از طی کردن مراحل قبلی نوبت به مطلع کردن صاحب کالا می رسد. در این مواقع توضیحاتی به صاحب کالا در مورد دلیل توقیف ارائه می شوند. از آن گذشته اطلاعاتی در مورد اینکه چه اقداماتی می تواند در این زمینه انجام دهد در اختیار او قرار می دهند.

در نظر گرفتن یک بازه زمانی برای پاسخگویی

در این مرحله به مالک کالا فرصت می دهند تا در مورد توقیف توضیحاتی را ارائه دهد. ممکن است فرد اسنادی را ارائه کند که به قانونی بودن اثبات کالا کمک کنند.

تصمیم گیری در مورد کالا

گمرک با در نظر گرفتن اطلاعاتی که توسط مالک ارائه شده اند در مورد ضبط یا عدم ضبط کالا تصمیم می گیرد.

جریمه مالک بار

اگر مالک مدارک مستندی را ارائه نکند ممکن است برای او جریمه ای در نظر بگیرند یا حتی مشمول اتهامات کیفری شود.

دفع کالا یا نگهداری و فروش

چنانچه اقدام قانونی در جهت باز پس‌گیری کالا صورت نگیرد یا مالک شرایط تعیین شده توسط گمرک را برآورده نسازد، این امکان وجود دارد که بر طبق مقررات گمرکی، کالا معدوم، حراج یا با روش های دیگر دفع گردد.
در برخی مواقع کالای مورد نظر به وسیله دولت نگهداری یا فروخته می شود. تا هنگامی که مسائل قانونی به طور کامل حل نشوند نیز عواید حاصل از آن نگهداری خواهند شد.

قوانین گمرک برای کالای ضبط شده

4 قانون کلی برای کالاهای ضبط شده در گمرک وجود دارند که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:

قانون اول گمرگ :

هنگامی که یک کالا به گمرک ارسال می شود 3 ماه زمان دارد که در جهت ترخیض آن اقدامات لازم صورت بگیرند. اگر این مهلت به اتمام برسد صاحب کالا می تواند اقدام به تمدید تاریخ آن به مدت 2 ماه کند. چنانچه در این بازه زمانی اقدامی از طرف مالک کالا انجام نشود تحت مالکیت دولت در خواهد آمد.

قانون دوم ظبط کالا گمرک:

برخی کالاها فاسد شدنی هستند و برای نگهداری از آنها به شرایط خاصی نیاز است. گاهی اوقات لازم است این کالاها به انباری با شرایط مناسب یا یک گمرک دیگر منتقل شوند. اگر این کالاها فاسد شوند گمرک هیچ مسئولیتی در قبال آنها نخواهد داشت.

قانون سوم:

زمانی که اقدامات لازم به منظور ترخیص یک کالا از گمرک صورت می گیرند اما به هر دلیلی بعد از یک ماه هنوز در گمرک مانده اند دولت می تواند اقدام به ضبط آنها کند. برای جلوگیری از وقوع این مشکل مالک کالا باید تاریخ را تمدید کند و در اسرع وقت اقداماتی را در جهت ترخیص آن انجام دهد.

قانون چهارم قوانین گمرک برای کالای ضبط شده:

در مناطق آزاد تجاری مهلتی که برای ترخیص کالاها در نظر گرفته می شود توسط سازمان های مسئول در این مناطق تعیین می گردد. در این مواقع نیز باید در مدت زمان مشخص شده فرایند ترخیص کالاها انجام شود در غیر این صورت گمرک آنها را ضبط خواهد کرد.

کالاهای متروکه و کالاهای ضبط شده چه تفاوتی با هم دارند؟

کالاهای ضبطی همانطور که از نامشان مشخص است توسط ماموران گمرک به دلایل مختلف توقیف می شوند. مالکیت این کالاها بعد از ضبط به دولت انتقال داده می شود و در نهایت دولت است که تصمیم نهایی را در مورد آنها می گیرد.
کالاهای متروکه کالاهایی هستند که به شکل کاملا قانونی وارد کشور می شوند و مشکلی ندارند. تنها مسئله ای که در مورد این کالاها وجود دارد این است که برای ترخیص آنها اقدامی صورت نگرفته و به نوعی میتوان گفت مالک آنها را رها کرده است.

بیشتر بخوانید: صفر تا صد واردات دستگاه قهوه ساز از چین و دبی

سخن پایانی

ترخیص کالا از گمرک یک پروسه بسیار مهم و حساس است که باید با آن به طور کامل آشنایی داشته باشید. یک اشتباه ممکن است منجر به از دست رفتن سرمایه شما شود. در این مطلب شما عزیزان را با قوانین ضبط کالا در گمرک آشنا کردیم تا بتوانید از وقوع مشکلات اینچنینی جلوگیری کنید.
دلایل مختلفی ممکن است باعث ضبط یک کالا در گمرک شوند که از میان آنها میتوان به مواردی مانند قاچاق کالا، ارائه مدارک نادرست یا ناقص و ایجاد خطر برای بهداشت عمومی اشاره کرد. در صورت بی توجهی به موارد ذکر شده کالای شما توسط گمرک ضبط شده و ممکن است سرمایه خود را از دست بدهید.

برای واردات از چین و امارات با ایران موبیکس، همین حالا اقدام کنید و بهترین قیمت‌ها را دریافت کنید.

سوالات متداول

1. کالاهای ضبط شده در گمرک از چه طریقی فروخته می شوند؟
   کالاهای ضبط شده در گمرک به روش های مختلفی مانند خرده فروشی، مزایده و حراج فروخته می شوند.
2. برای ترخیص کالاهای ضبطی چه اقدامی می توانیم انجام دهیم؟
   برای ترخیص کالاهای ضبط شده باید به مقامات گمرکی مراجعه کنید و اسنادی که مورد نیاز هستند را به آنها ارائه دهید. اگر برای شما جریمه ای در نظر گرفته شده بود نیز باید برای پرداخت آن اقدام کنید.
3. آیا قوانین گمرک در مورد کالاهای ضبط شده در تمام کشورها یکی است؟
   خیر، این قوانین در هر کشوری ممکن است متفاوت باشند.